īdṛśā ānanda tasmin buddhakṣetre bodhisattvā mahāsattvāḥ saṃksiptena / vistareṇa punaḥ sacet kalpakoṭīnayutaśatasahasrasthitikenāpy āyuṣpramāṇena tathāgato nirdiśed na tv eva śakyaṃ teṣāṃ satpuruṣāṇāṃ guṇaparyanto 'dhigantum / na ca tathāgatasya vaiśāradyopacchedo bhavet / tat kasya hetoḥ / ubhayam apy etad ānandācintyam atulyaṃ yad idaṃ teṣāṃ ca bodhisattvānāṃ guṇās tathāgatasya cānuttaraṃ prajñāpratibhānam //
アーナンダよ、かの仏国土における菩薩・大士たちは、要略していえば、以上のごとくである。しかし、詳しくいえば、もし如来(釈尊)が十万・百万・千万劫の間も住する寿命の量をもって説示するとしても、これら善き人たちの功徳の際限を知ることはできない。しかも、如来の自信は断絶することがないであろう。それはなぜであるか。アーナンダよ、これは、かれら菩薩たちの功徳と、如来(釈尊)の無上なる智慧の弁才とが、両方ともに不可思議・無比だからである。
And such, O Ānanda, are the beings in that Buddha country, stated briefly. But if the Tathāgatas should describe them fully, even in a length of life that should last for a hundred thousand niyutas of koṭīs of kalpas, yet the end of the virtues of those good people would not be reached, and yet there would be no failure of the self-confidence of the Tathāgata. And why? Because, O Ānanda, both are indeed inconceivable and incomparable, viz. first, the virtues of those Bodhisattvas, and secondly, the unsurpassed light of knowledge of the Tathāgata.
ཀུན་དགའ་བོ་མདོར་བསྡུ་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་དེའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ནི་འདི་ལྟ་བུ་ཤ་སྟག་སྟེ། རྒྱས་པར་བྱ་ན་གལ་ཏེ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཚེའི་ཚད་བསྐལ་པ་བྱེ་བ་ཁྲག་ཁྲིག་བརྒྱ་སྟོང་དུ་གནས་པས་ བསྟན་ཀྱང་སྐྱེས་བུ་དམ་པ་དེ་དག་གི་ཡོན་ཏན་གྱི་མཐའ་བསྟན་པར་མི་ནུས་ལ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་མི་འཇིགས་པའི་ཡང་རྒྱུན་ཆད་པར་མི་འགྱུར་རོ། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། ཀུན་དགའ་བོ་འདི་ལྟ་སྟེ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དེ་དག་གི་ཡོན་ཏན་རྣམས་དང། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ ཤེས་རབ་ཀྱི་སྤོབས་པ་བླ་ན་མེད་པ་དེ་གཉིས་ཀ་ཡང་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་ཅིང་མཚུངས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །
kun dga' bo mdor bsdu na sangs rgyas kyi zhing de'i byang chub sems dpa' rnams ni 'di lta bu sha stag ste/ rgyas par bya na gal te de bzhin gshegs pa'i tshe'i tshad bskal pa bye ba khrag khrig brgya stong du gnas pas bstan kyang skyes bu dam pa de dag gi yon tan gyi mtha' bstan par mi nus la/ de bzhin gshegs pa'i mi 'jigs pa'i yang rgyun chad par mi 'gyur ro/ /de ci'i phyir zhe na/ kun dga' bo 'di lta ste/ byang chub sems dpa' de dag gi yon tan rnams dang/ de bzhin gshegs pa'i shes rab kyi spobs pa bla na med pa de gnyis ka yang bsam gyis mi khyab cing mtshungs pa med pa'i phyir ro/ /
阿難陀よ、要をとっていえばその仏国土の菩薩等はかくのごときもののみであって、広大に説くならば、もし如来の寿量が百千千万億劫に住することによりて示すといえども、それら正人の功徳の一端を示すことは出来ない。如来の無畏もまた相続を断つこととならないであろう。それは何故かといえば阿難陀よ、このようで、彼等菩薩の功徳等と如来の慧の弁才無上なることの二つは不可思議であって等しき者がないからである。
阿難。彼諸菩薩。成就如是無量功徳。我但為汝略言之耳。若広説者。百千万劫不能窮尽
阿難。我今略説彼極楽界所生菩薩摩訶薩衆真実功徳悉皆如是。阿難。仮令我身住寿百千億那由他劫。以無礙弁欲具称揚彼諸菩薩摩訶薩等真実功徳不可窮尽。阿難。彼諸菩薩摩訶薩等。尽其寿量亦不能知
仏告阿難。此諸菩薩。我土五濁之所無有。経百千倶胝劫説不能尽
仏告阿難。吾今此土。所有菩薩摩訶薩。已曽供養無量諸仏植衆徳本。命終之後。皆得生於極楽世界。