siṃhamater ānanda pareṇa parataraṃ lokeśvararājo nāma tathāgato 'rhan samyaksaṃbuddho loka udapādi vidyācaraṇasaṃpannaḥ sugato lokavid anuttaraḥ puruṣadamyasārathiḥ śāstā devānāṃ ca manuṣyāṇāṃ ca buddho bhagavān // tasya khalu punar ānanda lokeśvararājasya tathāgatasyārhataḥ samyaksaṃbuddhasya pravacane dharmākaro nāma bhikṣur abhūd adhimātraṃ smṛtimān gativān prajñāvān adhimātraṃ vīryavān udārādhimuktikaḥ //

アーナンダよ、シンハ・マティよりさらに前に、（八一）ローケーシュヴァラ・ラージャ（世間の自在者たちの中の王、世自在王）と名づける如来・応供・正等覚者が世に現れた。知と行とがそなわった者（明行足）・よく行ける者（善逝）・世間を知る者（世間解）・無上なる者（無上士）・訓練されるべき人々の調教師（調御丈夫）・神々と人間たちとの師（天人師）・仏・世尊であった。 また実に、アーナンダよ、このローケーシュヴァラ・ラージャ如来・応供・正等覚者が教えを説かれたときに、きわめて憶念があり、了解をもち、智慧があり、きわめて精進につとめ、広大な信解のあるダルマーカラ（法蔵）という名の比丘がいた。

'After Siṃhamati, a holy and fully enlightened Tathāgata arose in the world, Lokeśvararāja by name, perfect in knowledge and conduct, a Sugata, knowing the world, without a superior, charioteer of men whose passions have to be tamed, teacher of gods and men, a Buddha, a Bhagavat. And again during the time of the preaching of this holy and fully enlightened Tathāgata Lokeśvararāja, O Ānanda, there was a Bhikshu, Dharmākara by name, richly endowed with memory, with understanding, prudence, and wisdom,—richly endowed with vigour, and of noble character.

ཀུན་དགའ་བོ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་སེང་གེའི་བློ་གྲོས་ཀྱི་སྔ་རོལ་གྱི་ཡང་ཆེས་སྔ་རོལ་དུ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་མཁྱེན་པ་དང་ཞབས་སུ་ལྡན་པ། བདེ་བར་གཤེགས་པ། འཇིག་རྟེན་མཁྱེན་པ། སྐྱེས་བུ་འདུལ་བའི་ཁ་ལོ་སྒྱུར་བ་བླ་ན་མེད་པ། ལྷ་དང་མི་རྣམས་ཀྱི་སྟོན་པ། སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་འཇིག་རྟེན་དབང་ཕྱུག་རྒྱལ་པོ་ཞེས་བྱ་བ་འཇིག་རྟེན་དུ་བྱུང་ངོ་། །ཀུན་དགའ་བོ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་དག་པར་ རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་འཇིག་རྟེན་དབང་ཕྱུག་རྒྱལ་པོ་དེའི་བསྟན་པ་ལ་དགེ་སློང་ཆོས་ཀྱི་འབྱུང་གནས་ཞེས་བྱ་བ་ཤས་ཆེར་དྲན་པ་དང་ལྡན་པ། བློ་གྲོས་དང་ལྡན་པ། རྟོགས་པ་དང་ལྡན་པ། ཤེས་རབ་དང་ལྡན་པ། བརྩོན་འགྲུས་དང་ལྡན་པ། རྒྱ་ཆེན་པོ་ལ་མོས་པ་ཞིག་བྱུང་ངོ་། །

kun dga' bo de bzhin gshegs pa seng ge'i blo gros kyi snga rol gyi yang ches snga rol du/ de bzhin gshegs pa dgra bcom pa yang dag par rdzogs pa'i sangs rgyas mkhyen pa dang zhabs su ldan pa/ bde bar gshegs pa/ 'jig rten mkhyen pa/ skyes bu 'dul ba'i kha lo sgyur ba bla na med pa/ lha dang mi rnams kyi ston pa/ sangs rgyas bcom ldan 'das 'jig rten dbang phyug rgyal po zhes bya ba 'jig rten du byung ngo / /kun dga' bo de bzhin gshegs pa dgra bcom pa yang dag par rdzogs pa'i sangs rgyas 'jig rten dbang phyug rgyal po de'i bstan pa la dge slong chos kyi 'byung gnas zhes bya ba shas cher dran pa dang ldan pa/ blo gros dang ldan pa/ rtogs pa dang ldan pa/ shes rab dang ldan pa/ brtson 'grus dang ldan pa/ rgya chen po la mos pa zhig byung ngo / /

阿難陀よ、獅子解如来の前の時より尚大いなる過去において如来降伏敵者完全円成の仏陀、知行両足尊、善逝、世間解、人を化度する調御師、無上士、神と人等の教師、仏陀世尊世自在王と名づけられる方が世に出で給うた。

仏告阿難。次復有仏。名楼夷亘羅。在世間教授。寿四十二劫。乃爾時世有大国王。王聞仏経道。心即歓喜開解。便棄国捐王。行作沙門。字曇摩迦。作菩薩道。為人高才。智慧勇猛。与世人絶異。

仏は阿難におっしゃった。 「次にまた、樓夷亘羅（ろういせんら）という名の仏がおられ、世間で教えを垂れ、寿命は四十二劫であった。その時、世に大国王がいた。王は仏の教えを聞いて、歓喜し、はっきり理解し、すぐさま国と王位を捨てて、沙門となって、曇摩迦（どんまか）となのり、菩薩としての修行をなした。その人となりは才長け、智慧と勇敢さに関しては、世間の人々を凌駕していた。

復次有仏。名楼夷亘羅。在中教授四十二劫。皆已過去。乃爾劫時作仏。天上天下人中之雄。経道法中勇猛之将。仏為諸天及世人民。説経講道莫能過者。世饒王聞経道歓喜開解。便棄国位行作比丘。名曇摩迦留。発菩薩意。為人高才。智慧勇猛。無能踰者。与世絶異。