bhagavān āha / evam evājita ye te bodhisattvā vicikitsāpatitāḥ kuśalamūlāny avaropayanti kāṃkṣanti buddhajñānam asamasamajñānam / kiṃ cāpi te buddhanāmaśravaṇena tena ca cittaprasādamātreṇātra sukhāvatyāṃ lokadhātāv upapadyante na tu khalv aupapādukāḥ padmeṣu paryaṅkaiḥ prādurbhavanti / api tu padmeṣu garbhāvāse prativasanti / kiṃ cāpi teṣāṃ tatrodyānavimānasaṃjñāḥ saṃtiṣṭhante nāsty uccāraprasrāvaṃ nāsti kheṭasiṃhāṇakaṃ na pratikūlaṃ manasaḥ pravartate / api tu khalu punaḥ pañca varṣaśatāni virahitā bhavanti buddhadarśanena dharmaśravaṇena bodhisattvadarśanena dharmasāṃkathyaviniścayena sarvakuśaladharmacaryābhiś ca / kiṃ cāpi te tatra nābhiramante na tuṣṭiṃ vidanti / api tu khalu punaḥ pūrvāparādhaṃ kṣapayitvā te bhūyas tataḥ paścān niṣkrāmanti na caiṣāṃ tato niṣkrāmatāṃ niṣkramaḥ prajñāyata ūrdhvam adhas tiryag vā / paśyājita yatra hi nāma pañcabhir varṣaśatair bahūni buddhakoṭīnayutaśatasahasrāṇy upasthātavyāni bahv asaṃkhyeyāprameyāṇi ca kuśalamūlāny avaropayitavyāni ca syur buddhadharmāś ca parigṛhītavyās tat sarvaṃ vicikitsādoṣeṇa virāgayanti / paśyājita kiyanmahate 'narthāya bodhisattvānāṃ vicikitsā saṃvartata iti / tasmāt tarhy ajita bodhisattvair nirvicikitsair dodhāya cittam utpādya kṣipraṃ sarvasattvahitasukhādhānāya sāmarthyapratilambhārthaṃ sukhāvatyāṃ lokadhātāv upapattaye kuśalamūlāni pariṇāmayitavyāni yatra bhagavān amitāyus tathāgato 'rhan samyaksaṃbuddhaḥ //

世尊は言われた。 「アジタよ、疑いにおちいったかれら菩薩たちが、もろもろの善根を植え、仏の智、等しいもののない智を疑っているのは、まさしく〔それと〕同じである。たとえ、かれらは、仏の名を聞くことによって、またかの心の浄信だけによって、この極楽世界に生まれるにしても、しかし、化生して、諸蓮華の中に結跏趺坐して現れるのではなく、諸蓮華の内奥の住処に住むのである。たとえ、かれらには、かしこで、遊園・宮殿の想いがあり、大・小便なく、唾・鼻汁がなく、不快な心が生じないにしても、しかし、五百年の間、仏にまみえること、法を聞くこと、菩薩を見ること、法を論議し決定すること、一切の善法を行ずることから離れているのである。たとえ、かれらは、かしこで楽しまず、満足を感じないにしても、しかし、かれらは、前世の罪を滅ぼすと、さらに後に、そこ〔の諸蓮華の内奥の住処〕から出ていくのであるが、〔その場合〕上か、下か、横か〔のいずれ〕に出るのか、かれら出ていく者たちには分からないのである。アジタよ、見よ、そこでは、実に、五百年の間、十万・百万・千万の多くの仏たちに仕え、無数・無量の多くの善根を植え、仏のもろもろの法をおさめとるべきであったのに、〔かれらは〕疑いの過失によって、そのすべてを遠ざけているのである。アジタよ、見よ、菩薩たちの疑いが、いかほど大きな不利益となるかということを。それゆえに、アジタよ、ここで、菩薩たちは、疑いをもたず、覚りに心を起こして、すみやかに、一切の衆生たちに福利と安楽を与える気力を得るために、世尊アミターユス如来・応供・正等覚者のおられる極楽世界に生まれるべく、もろもろの善根をさし向けるべきである。」

The Bhagavat said: 'Thus, O Ajita, it is with those Bodhisattvas who, having fallen into doubt, amass a stock of merit, but doubt the knowledge of Buddha. They are born in that world Sukhāvatī, through the hearing of Buddha's name, and through the serenity of thought only; they do not, however, appear sitting cross-legged in the flowers of the lotus, being born miraculously, but dwell only in the calyx of the lotus-flowers. Moreover for them there exist ideas of palaces and gardens. There is no discharge, there is no phlegm or mucus, there is nothing disagreeable to the mind. But they are deprived of seeing Buddhas, hearing the Law, seeing Bodhisattvas, speaking about and ascertaining the Law, (gathering) any (new) stock of merit, and practicing the Law, during five hundred years. Moreover they do not rejoice there or perceive satisfaction. But they wish to remove one another, and then they step out behind. And it is not known whether their exit takes place above, below, or across. 'See, O Ajita, there might be worshippings of many hundred thousand niyutas of koṭīs of Buddhas during those five hundred years, and also many, immense, innumerable, immeasurable stocks of merit to be amassed. But all this they destroy by the fault of doubt. See, O Ajita, to how great an injury the doubt of the Bodhisattvas leads. Therefore now, O Ajita, after the Bodhisattvas without doubting have quickly raised their thoughts towards the Bodhi, in order to obtain power of conferring happiness for the benefit of all creatures, their stock of merit should be turned towards their being born in the world Sukhāvatī, where the blessed Amitābha, the Tathāgata, holy and fully enlightened, dwells.'

བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། མི་ཕམ་པ་དེ་བཞིན་དུ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་གང་དག་ཐེ་ཙོམ་དུ་ལྟུང་བས་ དགེ་བའི་རྩ་བ་བསྐྱེད་ཅིང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་མི་མཉམ་པ་དང་མཉམ་པའི་ཡེ་ཤེས་ལ་སོམ་ཉི་ཟ་བ་དེ་དག་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཚན་ཐོས་པ་དེ་དང། སེམས་དང་བ་ཙམ་དེས་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་བདེ་བ་ཅན་དེར་སྐྱེ་ཡང་པད་མ་རྣམས་ལ་སྐྱིལ་མོ་ཀྲུང་བཅས་ཤིང་བརྫུས་ཏེ་འབྱུང་བ་མ་ཡིན་གྱི་པད་མ་ རྣམས་ཀྱི་མངལ་ན་གནས་པ་མྱོང་སྟེ། དེ་དག་དེ་ལས་སྐྱེད་མོས་ཚལ་དང། གཞལ་མེད་ཁང་དུ་འདུ་ཤེས་ཤིང་གནས་ཏེ། བཤང་གཅི་མེད། མཆིལ་མ་མེད། སྣབས་མེད། ཡིད་དང་མི་འཐུན་པ་མི་འབྱུང་མོད་ཀྱི། ལོ་ལྔ་བརྒྱར་སངས་རྒྱས་མཐོང་བ་དང། ཆོས་ཉན་པ་དང། བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའ་མཐོང་བ་དང། འབེལ་བའི་ཆོས་ཀྱི་གཏམ་རྣམ་པར་ངེས་པ་དང། དགེ་བའི་ཆོས་སྤྱོད་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བ་ཡིན་ཏེ། དེ་དག་དེ་ན་མངོན་པར་མི་དགའ་ཞིང་མགུ་བ་མི་འཐོབ་ཀྱིས་སྔོན་གྱི་ཉེས་པ་ཟད་ནས་དེ་དག་པད་མའི་མངལ་རྣམས་ནས་འབྱུང་སྟེ། དེ་དག་དེ་ནས་བྱུང་ཡང་སྟེང་ངམ། འོག་གམ། ཐད་ཀར་བྱུང་བ་མི་ཤེས་སོ། ། མི་ཕམ་པ་འདི་ལྟར་ལོ་ལྔ་བརྒྱར་སངས་རྒྱས་བྱེ་བ་ཁྲག་ཁྲིག་བརྒྱ་སྟོང་མང་པོ་ལ་བསྙེན་བཀུར་བྱ་བ་དང། དགེ་བའི་རྩ་བ་མང་པོ་གྲངས་མེད། ཚད་མེད་དཔག་ཏུ་མེད་པ་དག་བསྐྱེད་པར་བྱ་བ་དང། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ཡོངས་སུ་གཟུང་བར་བྱ་བ་དེ་ཐམས་ ཅད་ཀྱང་ཐེ་ཙོམ་ཟ་བའི་ཉེས་པས་བསྒྲུབས་པར་མ་གྱུར་པ་ལ་ལྟོས། མི་ཕམ་པ་ཐེ་ཙོམ་གྱིས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ལ་གནོད་པ་ཆེན་པོ་ཇི་ཙམ་དུ་འགྱུར་བ་ལ་ལྟོས། མི་ཕམ་པ་དེ་ལྟ་བས་ན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དག་གི་ཐེ་ཙོམ་ཡོངས་སུ་སྤངས་ཏེ། བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་ལ་མྱུར་དུ་ སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཕན་པ་དང། བདེ་བའི་སྟོབས་བསྐྱེད་པའི་མཐུ་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གང་ན་བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་འོད་དཔག་མེད་བཞུགས་པའི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་བདེ་བ་ཅན་དུ་སྐྱེ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དགེ་བའི་རྩ་ བ་རྣམས་ཡོངས་སུ་བསྔོ་བར་བྱའོ། །

bcom ldan 'das kyis bka' stsal pa/ mi pham pa de bzhin du byang chub sems dpa' gang dag the tsom du ltung bas dge ba'i rtsa ba bskyed cing sangs rgyas kyi ye shes mi mnyam pa dang mnyam pa'i ye shes la som nyi za ba de dag sangs rgyas kyi mtshan thos pa de dang/ sems dang ba tsam des 'jig rten gyi khams bde ba can der skye yang pad ma rnams la skyil mo krung bcas shing brdzus te 'byung ba ma yin gyi pad ma rnams kyi mngal na gnas pa myong ste/ de dag de las skyed mos tshal dang/ gzhal med khang du 'du shes shing gnas te/ bshang gci med/ mchil ma med/ snabs med/ yid dang mi 'thun pa mi 'byung mod kyi/ lo lnga brgyar sangs rgyas mthong ba dang/ chos nyan pa dang/ byang chub sems dpa' mthong ba dang/ 'bel ba'i chos kyi gtam rnam par nges pa dang/ dge ba'i chos spyod pa thams cad dang bral ba yin te/ de dag de na mngon par mi dga' zhing mgu ba mi 'thob kyis sngon gyi nyes pa zad nas de dag pad ma'i mngal rnams nas 'byung ste/ de dag de nas byung yang steng ngam/ 'og gam/ thad kar byung ba mi shes so/ /mi pham pa 'di ltar lo lnga brgyar sangs rgyas bye ba khrag khrig brgya stong mang po la bsnyen bkur bya ba dang/ dge ba'i rtsa ba mang po grangs med/ tshad med dpag tu med pa dag bskyed par bya ba dang/ sangs rgyas kyi chos dpag tu med pa yongs su gzung bar bya ba de thams cad kyang the tsom za ba'i nyes pas bsgrubs par ma gyur pa la ltos/ mi pham pa the tsom gyis byang chub sems dpa' rnams la gnod pa chen po ji tsam du 'gyur ba la ltos/ mi pham pa de lta bas na byang chub sems dpa' dag gi the tsom yongs su spangs te/ byang chub tu sems bskyed la myur du sems can thams cad la phan pa dang/ bde ba'i stobs bskyed pa'i mthu thob par bya ba'i phyir gang na bcom ldan 'das de bzhin gshegs pa dgra bcom pa yang dag par rdzogs pa'i sangs rgyas 'od dpag med bzhugs pa'i 'jig rten gyi khams bde ba can du skye bar bya ba'i phyir dge ba'i rtsa ba rnams yongs su bsngo bar bya'o/ /

世尊が仰せられた。弥勒よ、そのように或菩薩が疑に堕ちながら善根を植えて仏の無等智と、平等智に疑を起した所の彼等は仏の御名を聞くその事と清澄なる心のみによって、その極楽世界に生れても、蓮華等に結伽跌坐して化生するのではなく、蓮華等の胎に住することを受けて、彼等はそこに花園と宮殿と想うて住し、尿も無く唾と鼻汁もなく、意に不適合なることは生ぜないけれども、五百歲の間仏を見ることと、法を聞くことと、菩薩を見ることと、正しい法の語の確定したるものと、善法を行うすべてと離れるのであって、彼等はそこには大いに喜ばずして悦楽を得ないけれども、過去の過失が尽きて彼等は蓮華の胎等から出て、彼等は其から出ても上か、下か中間かに出ることを知らない。弥勒よ、このように五百歲の間、多数百千千万億の仏に奉事すると、善根の多数無数無量不可測などを生ずることをなすこと、仏の無量の法を完全に持つことをなすことのそのすべてもまた、疑を起したる罪によって得ることとならなかったことに注視せよ。弥勒よ、疑によって菩薩等に大損害がどれ程になったかを注視せよ。弥勒よ、それ故に菩薩等は疑を全く捨て、菩提心を起して速かに一切衆生に利益と、楽の力を生ずる所の力を得ることをなすことのために、そこに世尊如来降伏敵皆完全円満の仏陀無量光が居られる極楽世界に生れることをなすために、善根等を全く廻向せねばならぬ。