evam ukta ānanda sa lokeśvararājas tathāgatas taṃ bhikṣum etad avocat / tena hi bhikṣo bhāṣasva / anumodate tathāgataḥ / ayaṃ kālo bhikṣo pramodaya parṣadaṃ harṣaṃ janaya siṃhanādaṃ nada yaṃ śrutvā bodhisattvā mahāsattvā etarhy anāgate cādhvany evaṃrūpāṇi buddhakṣetrasaṃpattipraṇidhānāni parigṛhīṣyanti // athānanda sa dharmākaro bhikṣus tasyāṃ velāyāṃ taṃ bhagavantam etad avocat / tena hi śṛṇotu me bhagavān ye mama praṇidhānaviśeṣāḥ / yathā me 'nuttarāṃ samyaksaṃbodhim abhisaṃbuddhasyācintyaguṇālaṃkāravyūhasamanvāgataṃ tad buddhakṣetraṃ bhaviṣyati /

このように語られたとき、アーナンダよ、かのローケーシュヴァラ・ラージャ如来は、かの比丘に対してこう言われた。 『それでは、比丘よ、説くがよい。如来は〔それを〕喜ぶ。比丘よ、今やその時である。会衆を歓喜せしめよ。喜悦を生ぜしめよ。獅子吼をせよ。それを聞いて、菩薩・大士たちは、今も、未来世においても、そのような仏国土の成就の諸誓願をおさめとるであろう。』 そこで、アーナンダよ、かのダルマーカラ比丘は、そのとき、かの世尊に対してこう言った。『それでは、世尊は、わたくしの〔ことばを〕お聞きください。それは、わたくしの特別な諸誓願であります。その〔諸誓願の〕とおり、わたくしが無上なる正等覚をさとったとき、かの仏国土は不可思議な功徳の厳飾と荘厳をそなえたものとなるでありましょう。

'After this, O Ānanda, the Tathāgata Lokeśvararāja thus spoke to the Bhikshu: "Preach then, O Bhikshu;—the Tathāgata allows it. Now is the proper time, O Bhikshu. Delight the assembly, produce joy, let the lion's voice be heard, so that now and hereafter, noble-minded Bodhisattvas, hearing it, may comprehend the different subjects (or occasions) of the prayers for the perfection of the good qualities of a Buddha country." 'Then, O Ānanda, that Bhikshu Dharmākara thus spoke at that time to the Bhagavat: "May the Bhagavat thus listen to me, to what my own prayers are, and how, after I shall have obtained the highest perfect knowledge, my own Buddha country will then be endowed with all inconceivable excellences and good qualities.

ཀུན་དགའ་བོ་དེ་སྐད་ཅེས་གསོལ་པ་དང། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་འཇིག་རྟེན་དབང་ཕྱུག་རྒྱལ་པོ་དེས་དགེ་སློང་ཆོས་ཀྱི་འབྱུང་གནས་དེ་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་བཀའ་སྩལ་ཏོ། །དེའི་ཕྱིར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཡང་རྗེས་སུ་ཡི་རང་བ་མཛད་ཀྱིས་དགེ་སློང་གིས་སྨྲོས་ཤིག །འདི་ནི་ དུས་ཡིན་གྱིས། འཁོར་དགའ་བར་གྱིས་ཤིག །མགུ་བསྐྱེད་ཅིག །སེང་གེའི་སྒྲ་སྒྲོགས་ཤིག །དེ་ཐོས་ན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་དག་ད་ལྟར་དང། མ་འོངས་པའི་དུས་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་སྨོན་ལམ་གྱི་གནས་འདི་ལྟ་བུ་ཡོངས་སུ་འཛིན་པར་འགྱུར། ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱེད་པར་འགྱུར་རོ། ། ཀུན་དགའ་བོ་དེ་ནས་དགེ་སློང་ཆོས་ཀྱི་འབྱུང་གནས་དེས་དེའི་ཚེ་བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་གསོལ་ཏོ། །དེའི་སླད་དུ་ཇི་ལྟར་བདག་བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་མངོན་པར་རྫོགས་པར་སངས་རྒྱས་པའི་ཚེ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་ དེ་ཡོན་ཏན་གྱི་རྒྱན་བཀོད་པ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་དང་ལྡན་པར་འགྱུར་བའི་བདག་གི་སྨོན་ལམ་གྱི་ཁྱད་པར་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བདག་ལ་གསན་དུ་གསོལ།

kun dga' bo de skad ces gsol pa dang/ de bzhin gshegs pa 'jig rten dbang phyug rgyal po des dge slong chos kyi 'byung gnas de la 'di skad ces bka' stsal to/ /de'i phyir de bzhin gshegs pa yang rjes su yi rang ba mdzad kyis dge slong gis smros shig /'di ni dus yin gyis/ 'khor dga' bar gyis shig /mgu bskyed cig /seng ge'i sgra sgrogs shig /de thos na byang chub sems dpa' sems dpa' chen po dag da ltar dang/ ma 'ongs pa'i dus na sangs rgyas kyi zhing phun sum tshogs pa smon lam gyi gnas 'di lta bu yongs su 'dzin par 'gyur/ yongs su rdzogs par byed par 'gyur ro/ /kun dga' bo de nas dge slong chos kyi 'byung gnas des de'i tshe bcom ldan 'das de la 'di skad ces gsol to/ /de'i slad du ji ltar bdag bla na med pa yang dag par rdzogs pa'i byang chub mngon par rdzogs par sangs rgyas pa'i tshe sangs rgyas kyi zhing de yon tan gyi rgyan bkod pa bsam gyis mi khyab pa dang ldan par 'gyur ba'i bdag gi smon lam gyi khyad par bcom ldan 'das kyis bdag la gsan du gsol/

阿難陀よ、そのように申上げた、そうして世自在王如来がかの法生比丘に以下のごとくに仰せられた。それがためには如来もまた随喜し給うのであるから、比丘よ、説くべし。これは時であるぞ、大衆を喜ばしめよ、喜悦を生ぜしめよ、獅子の声をあげよ、それを聞くならば菩薩大薩埵等は現在と未来の時において、仏国土の完全円満なる誓願のこのようなことを全く持つこととなるであろう。全く成就することとなるであろう。阿難陀よ、次にかの法生比丘はその時かの世尊にこのように申上げました。それ故にこのように私が無上完全円満の菩提に明瞭円満に成仏した時、かの仏国土の功徳荘厳は不可思議なるものあるべしとの私の特別なる誓願を、世尊が私よりお聞きあらんことを願います。

仏言。何為二十四願。

仏はおっしゃった。 「二十四願とは何であるかというと。

仏言。何等為二十四願者