pūjitva cā te bahubodhisattvā vanditva pādām amitaprabhasya / pradakṣiṇīkṛtya vadanti caivaṃ aho 'dbhutaṃ śobhati buddhakṣetraṃ // 5 // te puṣpapūṭehi puno kiranti udagracittā atulāya prītiye / vācaṃ prabhāṣanti purasta tu nāyake asmāpi kṣetraṃ siya evarūpaṃ // 6 //

(五)そして、かれら多くの菩薩たちは、供養しおわって、 アミタ・プラバ(無量の光明をもつ者)の両足を礼拝し、 右まわりにまわって、このように言う。 『おお、希有なるかな、仏国土は輝いている!』〔と〕。 (六)かれらは、花の包みをもって再び撒き、 心が踊躍し、無比なる喜びによって、 導師の前で言葉を述べる。 『われわれの国土もまたこのようになるように』〔と〕。

5. 'These many Bodhisattvas having worshipped and revered the feet of Amitaprabha, and having walked round him respectfully, speak thus: "Oh, the country of Buddha shines wonderfully!" 6. 'And they cover him again with handfulls of flowers, with thoughts jubilant, with incomparable joy, and proclaim their wish before that lord: "May our country also be such as this."

བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་མང་པོ་དེ་དག་ གིས། །མཆོད་པ་བྱས་ཏེ་དཔག་མེད་འོད་ཞབས་ལ། །ཕྱག་འཚལ་བསྐོར་བ་བྱས་ནས་འདི་སྐད་དུ། །སངས་རྒྱས་ཞིང་ནི་ངོ་མཚར་མཛེས་ཤེས་འཛེར། །དགའ་ཞིང་མགུ་བའི་སེམས་ནི་གཞལ་ཡས་ཀྱིས། །དེ་དག་གིས་ནི་མེ་ཏོག་སྙིམ་གཏོར་ནས། །འདྲེན་པ་དེ་ཡི་སྤྱན་སྔར་འདི་སྐད་དུ། །བདག་ཅག་ཞིང་ཡང་འདི་འདྲར་གྱུར་ཅེས་སྨྲས། །

byang chub sems dpa' mang po de dag gis/ /mchod pa byas te dpag med 'od zhabs la/ /phyag 'tshal bskor ba byas nas 'di skad du/ /sangs rgyas zhing ni ngo mtshar mdzes shes 'dzer/ /dga' zhing mgu ba'i sems ni gzhal yas kyis/ /de dag gis ni me tog snyim gtor nas/ /'dren pa de yi spyan sngar 'di skad du/ /bdag cag zhing yang 'di 'drar gyur ces smras/ /

(5)それらの多くの菩薩は供養をして無量光の御足に、礼拝囲遶してこのように申上げた、仏国土は驚歎すべき美麗と説いた。 (6)無辺なる歓喜の心によって、彼等は花を撒いて、その導師の御前にこのように申上げた、我等の土もまたかくのごとき寛大になれよという。

諸菩薩皆大集 稽首礼無際光 遶三匝叉手住 歎国尊無量覚 皆持華散仏上 心清浄称無量 於仏前住自説 願使我刹如此

咸然奏天楽 暢発和雅音 歌歎最勝尊 供養無量覚 究達神通慧 遊入深法門 具足功徳蔵 妙智無等倫 慧日照世間 消除生死雲 恭敬遶三匝 稽首無上尊 見彼厳浄土 微妙難思議 因発無量心 願我国亦然

并奏諸天楽 百千和雅音 以献天人師 名聞十方者 究竟威神力 善学諸法門 種種供養中 勤修無懈倦 功徳智慧景 能破諸幽冥 咸以尊重心 奉諸珍妙供 彼観殊勝刹 菩薩衆無辺 願速成菩提 浄界如安楽

皆以香花伸供養 礼足旋繞懐敬愛 復讃如来宿願深 積集功徳普荘厳 無量無辺極楽国 諸仏国界雖厳飾 難比如来宝刹中